BUKOWO
od 1772 r.
W ramach projektu były prowadzone zajęcia wakacyjne dla dzieci i młodzieży, a także został uporządkowany skwerek na którym znajduje się Pomnik Ofiar I Wojny Światowej. Skwerek wykoszono i wysprzątano, a wokół Pomnika uczestnicy posadzili bukszpany oraz kwiaty i krzewy ozdobne. Pomnik został również wyczyszczony. Uczestnicy zajęć wakacyjnych na pewno nie mogą narzekać na nudę. Pani Teresa dbała o to aby wszystkie zajęcia były bardzo ciekawe. I tak też było na pewno. Były dyskoteki, podchody, zajęcia plastyczne i muzyczne, a także liczne gry i zabawy. Oczywiście nie zabrakło gier i zabaw, a na zakończenie jak zawsze odbyły się rozgrywki sportowe: rodzice – dzieci. Tym razem była siatkówka i dwa ognie. W siatkówce rodzice zostali pokonani ale zrewanżowali się w dwa ognie. Najważniejsze jednak było to, że wszyscy świetnie się bawili. Chłopcy oczywiście nie rozstawali się z piłką i każdego dnia grali w piłkę nożną. Oczywiście nie zabrakło również ognisk i pieczonych kiełbasek, które bardzo smakowały. Gościliśmy również na zajęciach Pana Rudolfa Mohlek, który w czasie spaceru po Bukowej przybliżył uczestnikom historię wsi oraz najważniejszych miejsc historycznych - cmentarz ewangelicki , Pomnik Ofiar I Wojny Światowej, Dzwon Umarłych. Po spotkaniu Pani Teresa przeprowadziła konkurs wiedzy o wsi Bukowo. Odpowiadający zaskoczyli wszystkich, gdyż pytania nie były łatwe, a wszyscy świetnie sobie z nimi poradzili. Wygrała drużyna w składzie Agnieszka, Monika i Sylwia. Jednym z elementów realizacji projektu był spacer po wiosce i obserwacja warunków w jakich żyją zwierzęta domowe. Uczestnicy obserwowali psy, koty, a nawet króliki. Odbył się również konkurs „Co wiemy o zwierzętach żyjących na wsi”. Oczywiście nie zabrakło nagród dla zwycięzców, a także symbolicznych upominków dla wszystkich uczestników konkursów. Ponadto dzieci miały okazję wyjechać na basen, do Wioski Indiańskiej oraz do Kluczborka.
Najważniejsze, że wszyscy przychodzili bardzo systematycznie, chętnie wstawali i przychodzili na zajęcia już na godz. 9.00. Często zajęcia były dla nich za krótkie i prosili Panią Teresę, żeby mogli się spotkać jeszcze wieczorem. Oczywiście Pani Teresa zawsze się zgodziła. Na uwagę zasługuje również fakt, że uczestnikami zajęć były dzieci w wieku przedszkolnym, szkolnym, a także młodzież gimnazjalna i szkół średnich. Każdy znalazł dla siebie zajęcie i nikt się nie nudził. Nikomu nie przeszkadzała różnica wieku. Codziennie również wszyscy uczestnicy otrzymali poczęstunek.